zaterdag 27 maart 2010

Treurnis

Beesten brengen vreugde en liefde in je leven. Bovendien kun je lol met ze hebben.

Vertel dat die stomme bobbel op Mickey's neus, die zijn ondergang gaat zijn. Had ik zijn schildklier, zijn tandvleesontsteking, zijn gevoelige darmpjes onder controle, gaat ie bobbels groeien. Ja, daaag!!

Inderdaad daaag, Mickey ademt wat hoorbaarder en dat bobbeltje op zijn neus is maar het topje van de ijsberg, ben ik bang. Rontgenfoto maken en dan verder denken.

Een van de asielhonden stierf afgelopen week. Het was een dalmaat van bijna tien jaar, met bijna 1,5 jaar cel achter de rug. Een zo goed mogelijke verzorging kan niet teniet doen dat hij dik 23 uur per dag in een kleine, ongezellige kennel zit, zonder zicht op mensen. Hij was niet goed van vertrouwen, vond andere honden niet leuk en gooide zichzelf daarmee van de markt. Dat hij graag wilde knuffelen en het heerlijk vond om op een luie stoel te liggen slapen en echt heus een prima hond was, zal nu niemand meer komen te weten. Wat een stomme mensen, die niet komen opdagen. Wat een stom volk dat maar pupjes uit een puppyfabriek blijft kopen. Wat een achterlijke samenleving, dat we niet meer geld over hebben voor een fatsoenlijke opvang van onze 'afval'-huisdieren. Uit het zicht, uit het hart. Komt u eens kijken in het plaatselijke dierenasiel? Deze hond verdiende het niet om alleen te sterven, na een lullige ziekteperiode, die hij niet kon overkomen door een gebrek aan reserve en hoop.

Mijn hart breekt twee keer deze week.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten